روزهای خوب

بخش لیسنینگ آزمون آیلتس

بخش لیسنینگ آزمون آیلتس (IELTS) اولین بخش این آزمون است که از چهار قسمت تشکیل شده است. این بخش مهارت شنیداری زبان انگلیسی متقاضیان را مورد سنجش قرار می‌دهد.

موضوعات رایج بخش لیسنینگ

موضوعات بخش لیسنینگ از طیف گسترده‌ای از زمینه‌ها مانند علم، فناوری، روابط اجتماعی، روانشناسی، محیط زیست، هنر، ورزش، سفر، سلامتی، تاریخ، جغرافیا و موضوعات روزمره تشکیل شده‌اند.

برخی از موضوعات رایج بخش لیسنینگ عبارتند از:

• مسافرت و گردشگری
• فناوری و زندگی دیجیتالی
• محیط زیست
• تجارت و اقتصاد
• هنر و فرهنگ
• سلامتی و تندرستی
• تحصیلات و دانشگاه
• روابط اجتماعی

موضوعات هر بخش لیسنینگ

• بخش اول و دوم: مکالمات روزمره و نیز مونولوگ در مورد یک موضوع اجتماعی مانند سخنرانی در مورد امکانات محلی
• بخش سوم: مکالمه بین حداکثر چهار نفر در مورد یک موضوع آموزشی
• بخش چهارم: یک مونولوگ در مورد یک موضوع دانشگاهی مانند یک سخنرانی دانشگاهی

نکات مهم برای موفقیت در بخش لیسنینگ

• آشنایی با موضوعات رایج بخش لیسنینگ
• تمرین مکرر گوش دادن به فایل‌های صوتی انگلیسی با لهجه‌های مختلف
• یادگیری تکنیک‌های پاسخگویی به سوالات بخش لیسنینگ

 

برای اطلاع از موضوعاتی که در هر بخش از لیسنینگ آیلتس مورد استفاده قرار می گیرند و پر کاربرد هستند می توانید به مقاله آشنایی با موضوعات لیسنینگ آیلتس بخش های مختلف مراجعه کنید. در این مقاله همچنین به سوالات متداول شما عزیزان در این حوزه پاسخ داده می شود. 

 

 

When در زبان انگلیسی

When در زبان انگلیسی جزو کلمات wh محسوب شده و برای پرسش از زمان انجام کار به کار می­رود. کلمات wh یا wh-words کلماتی هستند که که با حروف wh شروع می­شوند و برای پرسش به کار می­روند و یا در ابتدای بندها (clause) قرار می­گیرند.

کلمه when در جملات پرسشی به معنای “چه زمانی” یا “کی” به کار می­رود. برای مثال:

When are you going to check the list?

کی می­خواهی لیست را چک کنی؟

When did you eat last?

آخرین بار کی غذا خوردی؟

When will she buy a new car?

کی یک ماشین جدید می­خرد؟

When do we celebrate our success?

کی پیروزی­مان را جشن می­گیریم؟

When is her birthday?

تولدش کی هست؟

When should we leave?

چه زمانی می­رویم؟

When can you lend me that money?

کی می­توان آن پول را به من قرض دهی؟

 

سایر کاربردهای when

When علاوه بر این که در جملات پرسشی به کار می­رود، در موقعیت­های دیگری نیز کاربرد دارد:

• When می­تواند به عنوان حرف ربط زمان (conjunction of time) به کار رود. When در این حالت آغازگر یک بند قیدی است که زمان انجام کاری را نشان می­دهد. در این حالت when سه معنا می­تواند داشته باشد؛

 

• When در معنای while :

I was doing my homework, when my roommate was talking loudly.

زمانی که هم­اتاقی­ام داشت با صدای بلند صحبت می­کرد، من داشتم تکلیفم را انجام می­دادم.

 

When Tom arrived, I was cleaning the house.

زمانی که تام رسید من داشتم خانه را تمیز می­کردم.

 

• When در معنای after یا just after:

I will pay the price when you deliver the box.

وقتی (بعد ازاین که) جعبه را تحویل دهید، هزینه آن را پرداخت می­کنم.

I played with the baby, when he woke up.

وقتی (بعد از این که) بچه بیدار شد، با او بازی کردم.

 

• When در معنای whenever که یک شرایط را نشان می­دهد:

I’ll go shopping when it stops raining.

وقتی (هر موقع) باران قطع شود، می­روم خرید.

I’ll send you the email when I get the documents.

وقتی (هر موقع) مدارک را بگیرم، برایت ایمیل می­فرستم.

 

• When می­تواند به عنوان حرف ربط وابسته­ساز(subordinating conjunction) به کار رود. در این حالت when یک بند قیدی را آغاز می­کند که این بند یکی از سه حالت تفاوت، تضاد و دلیل را می­تواند داشته باشد:

 

• وقتی when تفاوت را نشان می­دهد: در این حالت when معادل کلمات although و though است و بند وابسته معنای  تفاوت یا غافلگیری را می­رساند. برای مثال:

I have to work hard every day when I like to stay at home and rest.

من هر روز مجبورم سخت کار کنم، هر چند دوست دارم خانه بمانم و استرحت کنم.

I tried to help her when I myself was not in good mood.

من تلاش کردم به او کمک کنم با این که خودم حال خوبی نداشتم.

 

 

برای کسب اطلاعات بیشتر در رابطه با کاربردهای when در زبان انگلیسی، گرامر آن و دریافت مثال های مختلف در این باره می توانید به مقاله کاربرد When در زبان انگلیسی که توسط آکادمی تات منتشر شده است، سر بزنید .

 

منبع: https://tatschool.ir/education/when/

صفت شمارشی در انگلیسی چیست؟

 

صفات شمارشی کلمات یا عباراتی هستند که برای نشان دادن تعداد یا مقدار یک اسم یا ضمیر در جمله استفاده می‌شوند. آنها اطلاعاتی در مورد مفرد یا جمع بودن اسم یا ضمیر، خاص یا عام، و یا معین یا نامعین بودن می‌دهند. این صفات معمولاً قبل از اسم بکار می‌روند، مثلا کمی شیر (a little milk).

 

نکته: اکثر صفات شمارشی به دنبال یک اسم می‌آیند؛ اگرچه در شرایطی که مشخص است به چه چیزی اشاره می‌کنیم، می‌توان از آنها به تنهایی و بدون اسم نیز استفاده کرد.

مثلا:

Do you want some water?

– Just a little.

آب میخوای؟

– فقط کمی.

 

صفات شمارشی برای توصیف مقادیر زیاد (much, many)، مقادیرکوچک (little, a little) و تعریف‌نشده (some, any) بکار می‌رود. همچنین صفاتی وجود دارند که ایده مقدار کافی (enough) را بیان می‌کنند. علاوه بر این، صفات شمارشی ممکن است با اسامی قابل شمارش و یا غیرقابل شمارش استفاده ‌شوند.

در ادامه به همراه مثال‌های متنوع، به توضیح انواع صفات شمارشی در زبان انگلیسی خواهیم پرداخت.

 

انواع صفت شمارشی در زبان انگلیسی

 

همانطور که در قسمت قبلی نیز اشاره کردیم، صفات شمارشی در انگلیسی با توجه به نوع کاربردی که دارند، دارای انواع متفاوتی بوده و می‌توان آنها را به سه گروه طبقه بندی کرد.

 

این سه گروه عبارتند از:

1. صفت های قابل شمارش در انگلیسی که فقط با اسامی قابل شمارش استفاده می‌شوند.

این صفات عبارتند از:

• Many
• Each
• Every
• Either
• Neither
• Both
• Few
• A few
• Several
• a couple of
• hundreds of
• thousands of

نکته: صفات شمارشی a couple of،hundreds of و thousands of جز اشکال محاوره‌ای هستند.

 

صفت‌های شمارشی (quantifiers) در انگلیسی کلمات بسیار مهمی هستند، زیرا به ما اجازه می‌دهند کمیت (مقدار یا تعداد) چیزی را بیان کنیم. صفات شمارشی در زبان انگلیسی از تنوع زیادی برخوردارند و به همین دلیل استفاده از آنها ممکن است کمی دشوار باشد.

در مقاله  آموزش گرامر صفات شمارشی در انگلیسی به همراه مثال کاربردی ابتدا با ماهیت صفات شمارشی آشنا خواهید شد و سپس انواع، جایگاه و کاربرد آنها را در گرامر زبان انگلیسی خواهید آموخت. همچنین برای یادگیری بهتر این صفات، مثال‌هایی برای کمک به بهبود درک شما از آنها آورده شده است. بنابراین به شما پیشنهاد می‌کنیم این مقاله را از دست ندهید. 

 

 

منبع: https://tatschool.ir/education/quantifiers-english/

آموزش گرامر جملات معلوم و مجهول در انگلیسی

«وجه» یا به عبارتی دیگر «voice» به شکلی از فعل اطلاق می‌شود که نشان می‌دهد چه زمانی فاعلی عمل را انجام می‌دهد یا گیرنده عمل است (عمل برروی آن انجام می‌شود). وقتی جمله‌ای با وجه معلوم یا «active voice» نوشته می‌شود، فاعل عمل را انجام می‌دهد.

در وجه مجهول یا «passive voice»، فاعل عمل را دریافت می‌کند. در هنگام نوشتن، عموماً ترجیح داده می‌شود که یک فعل معلوم را انتخاب کنید و آن را با فاعلی که نام شخص یا چیزی را که آن عمل را انجام می‌دهد، جفت کنید. افعال معلوم قوی تر و معمولاً تأکید بیشتری نسبت به فعل «be» یا افعال مجهول دارند.

مثلا:

«وجه معلوم»

The teacher corrected the test.

معلم امتحان را تصحیح کرد.

 

«وجه مجهول»

The test was corrected by teacher.

امتحان توسط معلم تصحیح شد.

 

در جمل? معلوم بالا، «معلم» فاعل و «تصحیح کرد» فعل جمله است: معلم «امتحان» را تصحیح کرد. در جمل? مجهول «امتحان» فاعل و «تصحیح شد» فعل جمله است: امتحان «توسط معلم» تصحیح شد.

در واقع، مفعول جمل? معلوم به فاعل جمل? مجهول تبدیل شده است. اگرچه هردو جمله اجزای پایه‌ای یکسانی دارند، اما ساختار آن‌ها باعث تفاوت آن‌ها شده است. جملات معلوم بر این تاکید دارند که چه کسی کاری را انجام داده است، درحالی که جمل? مجهول بر این تاکید دارند که چه کاری انجام شده است.

 

استفاده از فعل کمکی «be» در جملات معلوم و مجهول در انگلیسی

 

جملات مجهول با استفاده از اشکال مختلف فعل «be» یعنی «be, am, is, are, was, were, being, been» به علاو? وجه وصفی ماضی فعل اصلی (past participle of the main verb) ساخته می‌شوند.

جمل? مجهول	جمل? معلوم
My children were taken to school this morning. امروز صبح بچه‌هایم به مدرسه رسانده شدند.	I took my kids to school this morning. من امروز صبح بچه‌هایم را به مدرسه رساندم.
My little brother was being helped with his homework. داشت به برادر کوچکم کمک می‌شد تا تکالیفش را انجام دهد.	I was helping my little brother to do his homework. من داشتم به برادر کوچکم کمک می‌کردم تا تکالیفش را انجام دهد.
My cats had been fed in my absence. در نبود من به گربه‌هایم غذا داده شده بود.	My mother had fed my cats in my absence. مادرم در نبود من به گربه‌هایم غذا داده بود.

 

نکته: توچه کنید که چگونه فعل «be» معنی فعل را از عمل به حالت یا از «doing» به «being» تغییر می‌دهد.

مثال:

جمل? معلوم

My grandmother remembers her ex-husband.

مادبزرگم شوهر سابقش را به یاد می‌آورد.

(«مادربزرگ» کاری را انجام می‌دهد: به یاد آوردن)

 

جمل? مجهول

Her ex-husband is remembered.

شوهر سابقش به یاد آورده می‌شود.

(«شوهر سابقش» تحت حالتی است: به یاد آورده می‌شود)

 

نکته: در این حالت وجه وصفی ماضی بسیار شبیه به فعل عمل می‌کند؛ فاعل را توصیف می‌کند.

به مثال های زیر توجه کنید:

He is a worker man.

او یک کارگر است.

 

This man is a worker.

این مرد کارگر است.

برای دریافت اطلاعات بیشتر در رابطه با جملات معلوم و مجهول در انگلیسی و همچنین آموزش گرامر این جملات و تفاوت آن ها با یکدیگر با مثال های مختلف می توانید به مقاله آموزش گرامر جملات معلوم و مجهول در انگلیسیکه توسط آکادمی تات منتشر شده است سر بزنید.

 

منبع: https://tatschool.ir/education/grammar-known-unknown-english/

 

پنج نوع پرسش در زبان انگلیسی

 

اگر اطلاعاتی دارید که می‌خواهید (یا نیاز دارید) بدانید، از این 5 فرم ساده برای پرسش به زبان انگلیسی استفاده کنید.

 

1. سوالات بله/ خیر یا «yes/no questions»

سوالات بله/ خیر پایه‌ترین نوع پرسش در دستور زبان انگلیسی است. زمانی که به دنبال جواب ساد? بله یا خیر هستید می‌توانید از آن‌ استفاده کنید.

آن‌ها معمولا معمولا با فعلی شروع می‌شوند؛ فعلی که شامل فعل کمکی (helping verb که معمولا پیش از فعل اصلی می‌آید) یا به عبارت دیگر «auxiliary verbs» یا افعال وجهی (modal verbs) می‌شود. پایه‌ترین ساختار برای پرسش‌های بله/ خیر به شرح زیر است:

 

فعلی کمکی (auxiliary verb) + فاعل (subject) + فعل اصلی (main verb) + مفعول (object) یا اطلاعات دیگر

پیش از آنکه به مثال‌های مربوط بپردازیم بهتر است بدانیم که افعال کمکی چه افعالی هستند. افعالی کمکی در جمله با اضافه کردن جزئیات بیشتر به افعال اصلی کمک می‌کنند.

به طور کلی دو نوع فعل کمکی وجود دارد. یکی از آن‌ها نوع زمان فعل را با روشن کردن زمان وقوع یک عمل ایجاد می‌کند و نوع دیگر فعل کمکی حالت یک جمله را تعیین می‌کند.

 

انواع افعال کمکی به شرح زیر است:

1. افعال معین یا «auxiliary verbs»: افعال معین به بیان زمان فعل در جمله کمک می کنند. سه نوع فعل معین رایج عبارت‌اند از to be، to have و to do و تمام اشکال فعل آن‌ها.

• To be: am, is, are, was, were, be, been, being
• To have: have, has, had, having
• To do: do, does, did

 

نکته: افعال معین همیشه با یک فعل عمل (action verb) در جمله ظاهر می‌شوند تا یک عبارت فعل (verb phrase) ایجاد کنند.

 

1. افعال وجهی یا«modal verbs»: افعال کمکی که امکان، توانایی، پیشنهاد، ضرورت یا اجازه را نشان می‌دهند، افعال وجهی نامیده می‌شوند. بر خلاف افعال معین، افعال وجهی مزدوج نیستند؛ بنابراین فقط یک شکل از هر فعل وجود دارد. آن‌ها قبل از شکل پای? (غیر مزدوج) یک فعل می‌آیند. در انگلیسی 9 فعل وجهی اصلی وجود دارد که به شرح زیر است:

• Can, could, may, might, will, would, shall, should, must

 

نکته: برای اطلاع از کاربردهای هرکدام به مقالات مربوط به آن‌ها مراجعه کنید.

 

حال به مثال‌های زیر زیر دقت کنید:

It is rainy today.

امروز هوا بارانی است.

 

برای اینکه این جمله را به پرسش تبدیل کنید، به آسانی فعل را در ابتدای جمله قرار بدهید. به عبارت دیگر جای فاعل و فعل کمکی to be (در این جمله is) عوض کنید:

Is it rainy today?

آیا امروز هوا بارانی است؟

 

2. سوالات کامل یا «Wh questions»

 

این‌ها شامل کلمات پرسشی اصلی «who, what, when, where, how & why» می‌شود. البته لازم به ذکر است که به این نوع پرسش‌ها، پرسش‌های باز یا «open questions» نیز می‌گویند؛ چون پاسخ آن‌ها می‌تواند هر چیزی باشد.

برای اینکه چنین سوالاتی را بسازیم، باید بخشی از جمله را با کلمات پرسشی «Wh» جایگزین کنیم. معمولا هم نیاز است که ترتیب کلمات را عوض کنیم؛ اما نه همیشه. درواقع برای اکثریت چنین پرسش‌هایی فرمول زیر صدق می‌کند:

 

مشتقات Wh + فعلی کمکی (auxiliary verb) + فاعل (subject) + فعل اصلی (main verb) + ادام? جمله

در زیر لیستی از تمام کلمات پرسشی کامل به همراه هدف و مثال آن‌ها آورده شده است:

 

مثال	هدف	کلمات پرسشی Wh
What is your name? اسم شما چیست؟	دربار? چیزها می‌پرسد.	What
Which is your bag? / which bag is yours? کیف شما کدام است؟ / کدام کیف مال شماست؟	دربار? چیزها می‌پرسد.	Which
Where is she going? او دارد به کجا می‌رود؟	دربار? موقعیت مکانی می‌پرسد.	Where
Who is that man over there? آن مردی که آنجاست کیست؟	دربار? افراد می‌پرسد.	Who

3. سوالات غیر مستقیم یا «indirect questions»

سوالات مستقیم سوالاتی هستند که برای کسب اطلاعات استفاده می‌شوند؛ مثلا: «where do you live یا what is your name» که به ترتیب به معنای «کجا زندگی می‌کنید؟» و «اسم شما چیست؟» است.

با این حال، گاهی اوقات یک سوال مستقیم ممکن است خیلی صریح یا غیر دوستانه به نظر برسد، به خصوص اگر از کسی کمک می‌خواهید یا زمانی که فرد را به خوبی یا اصلاً نمی‌شناسید.

در چنین موقعیت‌هایی شما می‌توانید از سوالات غیرمستقیم بهره ببرید تا سوالتان مودبانه و دوستانه به نظر برسد. به عنوان مثال می‌توانیم از عباراتی مانند: «could you please tell me … یا do you know …» قبل از پرسش اصلی خود استفاده کنید.

 

«سوال مستقیم»

مثال:

Where is the bank?

بانک کجاست؟

 

«سوال غیر مستقیم»

مثال:

Could you please tell me where the bank is?

لطفا می‌توانید به من بگویید که بانک کجاست؟

 

4….

 

پرسش یا به عبارت دیگر «asking questions» به زبان انگلیسی تقریباً برای هر موقعیتی مهارتی مفید است و پرسش نیز به شما کمک می‌کند تا چیزهای بیشتری یاد بگیرید. انواع مختلفی از پرسش‌ها در دستور زبان انگلیسی وجود دارد که هر کدام قوانین خاص خود را دارند.

 در مقاله آموزش گرامر و فرمول ساخت جملات سوالی در انگلیسی ، ما به شما پنج نوع ضروری از پرسش‌های انگلیسی را که باید بدانید، به همراه نکات دستوری و مثال‌هایی که به شما کمک می‌کند هر کدام را به درستی شکل دهید، نشان خواهیم داد.

 

منبع: https://tatschool.ir/education/interrogative-sentences-english/