روزهای خوب

 

Where در زبان انگلیسی یکی از کلمات  wh یا همان wh-word است. یکی از کاربردهای مهم کلمات wh استفاده از آن­ها برای ساخت پرسش است و کاربرد دیگر در ساخت بندهای موصولی یا همان relative clauseها. بنابراین یکی از متداول­ترین موقعیت­هایی که می­توانیم از where استفاده کنیم به عنوان کلمه پرسشی و به طور دقیق­تر برای سوال پرسیدن از موقعیت مکانی اشیا، افراد و یا روی­دادن عمل یا اتفاقی است. به عبارت دیگر where در این کاربرد به معنای “کجا” استفاده می­شود. where در این حالت یک interrogative pronoun یا همان ضمیر پرسشی نامیده می­شود. برای پرسیدن سوال where می­تواند با افعال کمکی، افعال to be ، افعال modal، زمان­های حال، گذشته و آینده همراه شود. برای مثال:

Where did you buy your new dress?

پیراهن جدیدت را کجا خریدی؟ (گذشته – فعل کمکی)

Where do you go after shopping?

بعد از خرید کجا می­روی؟ (حال- فعل کمکی)

Where does Alice go every day after school?

آلیس هر روز بعد از مدرسه کجا می ­رود؟ (حال- فعل کمکی)

Where should we go next?

بعد باید کجا ­برویم؟ (حال- فعل modal)

Where could you find that?

کجا توانستی پیدایش کنی؟ (گذشته، فعل modal)

Where are you going?

داری کجا می­روی؟ (حال – فعل to be)

 

کاربردهای دیگری نیز برای این کلمه وجود دارد. برای مثال Where به عنوان حرف ربط (conjunction)، Where به عنوان تضاد (contrast) و ... برای دانستن درمورد کاربردهای مختلف where در زبان انگلیسی و همچنین دریافت مثال‌های کاربردی از آن می‌توانید به مطالعه مقاله Where در زبان انگلیسی چه کاربردی دارد؟ بپردازید. 

 

امیدوارم برای شما کارآمد بوده باشد.

 

 

 

در انگلیسی تفاوت های مهمی بین      May و Might  وجود دارد  که در این مقاله به کاربردهای هر کدام و تفاوتهای میان آنها خواهیم پرداخت. آموزش این تفاوت ها معمولا در هنگام نوشتن رایتینگ در کلاس رایتینگ آیلتس یا کلاس اسپیکینگ آیلتس بسیار به کار می آیند.

تفاوت Might و May چیست؟

از افعال کمکی may و might عمدتا برای صحبت در مورد امکان استفاده می شود. همچنین می توان از آنها برای درخواست، اجازه گرفتن یا ارائه پیشنهاد استفاده کرد. هنگامی که may و might در یک معنی استفاده شوند، may  رسمی تر از might می باشد.

 نکته مهم: در مکالمه، شکل منفی mightn’t   به جای «might not » استفاده می شود. شکل mayn’t  خیلی رایج نیست و معمولا از فرم کامل may not  استفاده می شود.

به مثالهای زیر توجه کنید:

.He mightn’t have time to see you

او ممکن است وقت نداشته باشد شما را ببیند.

It may not be as hard as you think

شاید آنقدرها هم که فکر می کنید سخت نباشد.

 

کاربرد may و might: احتمال در حال و آینده

می توان برای گفتن اینکه ممکن است چیزی درست باشد یا در آینده اتفاق بیفتد از may یا might استفاده کرد.

به مثالهای زیر توجه کنید:

.I might see you at the party

من ممکن است شما را در مهمانی ببینم.

 

کاربرد may و might: احتمال در گذشته

از might  یا may  می توان برای گفتن اینکه ممکن است در گذشته اتفاقی افتاده باشد اما به طور قطعی نمی دانیم که این اتفاق افتاده یا نه استفاده ‌کنیم.

به مثالهای زیر توجه کنید:

Ali didn’t play well. He might have been feeling tired.

علی خوب بازی نکرد. شاید احساس خستگی می کرد.

I may have been a little unfair to you.

شاید کمی با شما بی انصافی کرده باشم.

 

کاربرد may و might: درخواست و اجازه

در زبان انگلیسی رسمی، گاهی اوقات از may  و might  برای درخواست یا برای اجازه گرفتن استفاده می شود.

به مثالهای زیر توجه کنید:

 

?Might I ask a question

ممکن است من یک سوال بپرسم؟

.You may leave the table

ممکن است میز را ترک کنید.

 

کاربردهای مختلف بیشتری برای may و might و همچنین تفاوت میان این دو با could وجود دارد که در مقاله  کاربرد May و Might  با ذکر مثال‌های کاربردی توضیح داده شده است و شما می‌توانید با مراجعه به این مقاله اطلاعات بیشتری در این مورد به دست آورید. 

موفق باشید. 

 

 

 

 

 

 

معمولا کسانی که می خواهند آموزش زبان را در سطح بالا یاد بگیرند می بایست حتما به ظرافت های زبانی دقت کنند. کی از این ظرافت ها کاربرد به جای کلمات نزدیک به هم است. این نکات برای کسانی که قصد شرکت در آزمون آیلتس را دارند مهم تر است. البته در بعضی     آموزش آنلاین آیلتس این موارد به دانشجویان یادآوری می شود. در زیر به کاربرد و تفاوت immigrate و emigrate و migrate در زبان انگلیسی پرداخته می شود.

استفاده از immigrate و emigrate و migrate در انگلیسی

یادگیری و کاربرد سه فعل immigrate و emigrate و migrate همیشه برای دانشجویان ایرانی دردسر ساز بوده است. در این درس با مثالهای کافی به تفاوتهای آنها می پردازیم.

«immigrate»، «emigrate» و «migrate» به یک معنا نیستند.

immigrate به «انتقال به یک کشور جدید به قصد زندگی دائم در آنجا» اشاره دارد.

به مثال زیر توجه کنید:

My family left Cuba and immigrated to the United States during the 1970s.

خانواده من کوبا را ترک کردند و در طول دهه 1970 به ایالات متحده مهاجرت کردند.

emigrate به معنای «ترک کشور خود برای زندگی در کشور دیگری است».

به مثال زیر توجه کنید:

My husband’s family emigrated from Egypt.

 خانواده شوهرم از مصر مهاجرت کردند.

migrate بر روند حرکت از یک مکان به مکان دیگر تمرکز می کند.

به مثال زیر توجه کنید:

Butterflies migrate every year to parts of California and Mexico.

پروانه ها هر ساله به بخش هایی از کالیفرنیا و مکزیک مهاجرت می کنند.

Immigrate به معنای “ورود و اقامت دائم” است. در اشاره به افرادی که از کشور مادری خود به کشور دیگری نقل مکان می کنند استفاده می شود. به مثال های زیر توجه کنید:

I’ve been trying to convince my aunt and uncle to immigrate to England, but they don’t want to leave their homeland.

من سعی کردم عمه و عمویم را متقاعد کنم که به انگلیس مهاجرت کنند، اما آنها نمی خواهند وطن خود را ترک کنند.

Once she graduates, Ali will immigrate to the United States from Iraq.

پس از فارغ التحصیلی، علی از عراق به ایالات متحده مهاجرت خواهد کرد.

My family took a chance and immigrated to France to provide my brothers and me with more opportunities.

خانواده من از فرصت استفاده کردند و به فرانسه مهاجرت کردند تا فرصت های بیشتری برای من و برادرانم فراهم کنند.

 

 نکته: به یاد داشته باشید immigrate  بر مقصد یا کشوری که “به آن نقل مکان می کنید” تمرکز می کند.

 

از سوی دیگر، emigrate، خروج یا کشوری را که در حال ترک آن هستید برجسته می کند. emigrate به معنای ترک (یا خروج) از کشور خود برای زندگی در دیگری است. به مثال های زیر توجه کنید:

George ultimately decided to emigrate from the United States to Canada.

جورج در نهایت تصمیم گرفت از ایالات متحده به کانادا مهاجرت کند.

Families with plans to emigrate will not receive stipends from the government.

خانواده هایی که قصد مهاجرت دارند از دولت کمک هزینه دریافت نخواهند کرد.

My mother met my father when she emigrated from Vietnam.

مادرم وقتی پدرم را از ویتنام مهاجرت کرد ملاقات کرد.

 

تفاوت اصلی بین immigrate و emigrate در این است که immigrate بر روی "اقامت در یک کشور جدید" تمرکز دارد، در حالی که emigrate بر "خروج از وطن برای مهاجرت به کشور دیگر" متمرکز است. برای دانستن نحوه استفاده صحیح از این کلمات و همچنین دریافت تکنیکی ساده برای جلوگیری از اشتباه کردن در ارتباط با این کلمات می‌توانید به مقاله کاربرد immigrate و emigrate و migrate در زبان انگلیسی سر بزنید. 

 

موفق باشید.

 

 

 

 

 

افرادی که در حال آمادگی برای آزمون آیلتس هستند با چالش های مختلفی مواجه هستند. از جمله این چالش ها، شباهت برخی از واژه های پرکاربرد در زبان انگلیسی است. در این درس به تفاوتهای میان     “will” و “shall” خواهیم پرداخت.

 

فرق will و shall در انگلیسی

از will و shall برای بیان جملات خبری و سوالی در مورد آینده استفاده می شود.

Shall و will معمولاً بعد از ضمیر به طور کامل تلفظ نمی شوند. هنگام نوشتن، از شکل کوتاه شده ‘ll معمولاً بعد از ضمیر استفاده می شود، will و shall به طور کامل نوشته نمی شوند.

 

به مثال های زیر توجه کنید:

She’ll come back.

او برخواهد گشت

`They‘ll be late,’ he said.

او گفت: آنها دیر خواهند آمد

 

در شکل منفی shall و will به صورت shall not و will not نوشته می شوند. در گفتار، این دو معمولاً به صورت shan’t و won’t کوتاه می شوند. Shan’t نسبتاً قدیمی است و به ندرت در انگلیسی آمریکایی استفاده می شود.

 

به مثال های زیر توجه کنید:

I shan’t ever do it again.

من هرگز آن را دوباره انجام نخواهم داد

You won’t need a coat.

نیازی به کت نخواهید داشت

 

قبلاً نوشتن shall بعد از I یا we و will بعد از هر ضمیر یا عبارت اسمی دیگر صحیح در نظر گرفته می شد. اکنون اکثر مردم بعد از I و we از will استفاده می کنند، و این نادرست تلقی نمی شود، اگرچه we shall و I shall هنوز هم گاهی استفاده می شود.

 

به مثال های زیر توجه کنید:

I hope some day I will meet you.

امیدوارم روزی با شما آشنا شوم.

I shall be out of the office on Monday.

من دوشنبه در دفتر نخواهم بود.

 

در مواردی می‌توان به جای will از shall استفاده کرد. برای اطلاع از این موارد و همچنین مطالعه کاربردهای Will و shall می‌توانید به مقاله گرامر will و shall  سر بزنید.

موفق باشید.

 

 

 

تفاوت اصلی بین to  و for در معانی آنها و کلماتی است که معمولاً با آنها همراه می‌شوند. To حرف اضافه جهت است و می‌تواند برای بیان حرکت به سمت چیزی یا نشان دادن فرد یا چیزی که یک رفتار یا چیز را دریافت می‌کند، مورد استفاده قرار گیرد.

 به عنوان مثال،

"We’re going to the zoo this weekend"

 یعنی "آخر این هفته به باغ وحش می‌رویم."

 

از طرفی، for در انگلیسی کاربردهای منحصر به فرد خود را دارد. این حرف اضافه برای حمایت و توافق، نمایندگی و از طرف دیگری بودن، و همچنین به معنای "در ازای" مورد استفاده قرار می‌گیرد.

به عنوان مثال،

 "I always root for the underdog at games"

یعنی "من همیشه در بازی‌ها به دنبال افراد ضعیف هستم."